بر سر سبز تو ای سرو که بر خاک شوم           

ناز ازسر بنه و سایه براین خاک انداز                              

                                                                                                               حافظ

سلام و دو صد سلام درود و دو صد بدرود....یا یه همچین چیزایی!

واقعیتش ما خودمون هم غافلگیر شدیم می دونید قضیه از چه قراره؟ امشب یکی از همون شبهای بعد از کنکوره. منم که اصلا تو کار اتلاف وقت نیستم. برای همین با دو تا از بروبچه ها تصمیم گرفتیم وبلاگ بزنیم.  ولی قرار نبود به این زودیا راه بیافته. هممون با احتیاط جلو می رفتیم و قضیه رو می ذاشتیم برای یه مناسبت خوب که معلوم نبود کی ِ؟ امشب از قضای روزگار تا چشممونو وا کردیم دیدیم یه وبلاگ رو دستمون مونده و اسممون رفته تو شناسنامش. ..! برای همین می گم غافلگیر شدیم.

خب همونطور که ملاحظه می کنید اسم وبلاگمون خاک اندازه. نخندید چون کاملا براش دلیل داریم  . یکی از شبهایی که دور هم جمع شده بودیم و بی خوابی زده بود به سرمون... !!! نخیر، اصلا فقط به خاطر این وظیفه خطیر، چوب کبریت لای پلکامون گذاشتیم و چهارتا چهارتا نسکافه ریختیم تو دهنمون. خلاصه کلی شمع روشن کردیم و چراغها ر و خاموش کردیم، نیت کردیم و همه ارواح امیاتمون رو آوردیم پیش چشامون. خلاصه باهزار سلام و صلوات یه فال حافظ گرفتیم . بیتش هم شده سرفصل همین که دارم مرقوم می کنم. شاید فقط تو نوع خوندنش یه کم خلاقیت به خرج دادیم. پس نگین چرت و پرت گذاشتیم. تازه عکس لوگو رو هم باباقوری جون کشیده  . سر این قضیه هم نزدیک بود بدزدنش .

مخلص کلام اگر می دونستیم وبلاگ زدن اینقدر سخته شاید هرگز سراغش نمی رفتیم . به هر صورت امیدوارم از خوندنش لذت ببرید.

                                                     دماغو